Hulp is in de buurt
Nu we de tweede golf moeten uitzitten en hardop zingen voorlopig weer levensgevaarlijk is, ben ik heel blij met de opdracht van de Armoedecoalitie en Stichting SAS om een aantal filmpjes te maken over armoede in Utrecht. Samen met mede-straatnieuwscolumnist en Stadscomedian Patrick Meijer onderzoeken we wat armoede met mensen doet en vooral waar je terecht kunt voor hulp als je er zelf niet meer uitkomt.
Het blijft toch schrikken als je hoort dat ruim 25.000 huishoudens in Utrecht onder de armoedegrens leven. Door C. loopt dit aantal snel op. Ik zie het ook in mijn eigen omgeving. Veel muzikanten zitten zonder werk thuis en hebben geen recht op de NOW-ondersteuning omdat hun partner een klein inkomen heeft. Met twee inkomens waren de belachelijk hoge vaste lasten net op te brengen, nu blijven er rekeningen liggen en heeft de eerste deurwaarder zich al gemeld om een paar oude parkeerbonnen te incasseren, die zijn opgelopen tot een bedrag van een vette wintersport.
Het taboe rond problematische schulden is zo groot dat het gemiddeld vijf jaar duurt voor er eindelijk aan de bel wordt getrokken voor hulp. Gemiddeld is de schuld in die periode opgelopen tot 35.000 euro. Waarom zo lang wachten? Ieder normaal denkend mens begrijpt toch; hoe langer je wacht, hoe groter het probleem en hoe ingewikkelder de oplossing.
Het grote probleem van chronisch geldtekort is dat je niet meer in staat bent om “normaal denkend” door het leven te gaan. Alle energie die er is, stop je in het halen van het einde van de dag. Er is helemaal geen ruimte meer in het hoofd om in langetermijnoplossingen te denken. In het Rutte-tijdperk, waarin zelfredzaamheid tot iets heiligs is verheven, is het bovendien verdomde lastig om een vreemde te gaan vertellen dat je het niet redt en dat je het overzicht volledig kwijt bent.
Langdurige stress en slechte goedkope voeding zorgen er vervolgens niet alleen voor dat je niet rationeel kunt denken, maar zijn ook een aanslag op je immuunsysteem, waardoor chronische ziektes voortdurend op de loer liggen. Nóg meer kosten en nóg meer stress.
De enige manier om deze vicieuze cirkel te doorbreken en weer een beetje ruimte onder je schedel te krijgen voor perspectieven, is hulp zoeken. We boffen dat we in Utrecht wonen. In andere gemeenten moet je in het oerwoud van voorzieningen de juiste instantie maar zien te vinden. Kijk maar eens naar de voorzieningenkaart van Utrecht, dan begrijp je meteen dat een leek in de problemen afhaakt voor hij of zij het juiste telefoonnummer heeft gevonden.
Onze gemeente heeft dit probleem al jaren geleden onderkend en daarom hebben wij sinds 2015 onze buurtteams. In totaal 18 buurtteams zijn in alle wijken actief. Dus ook bij jou in de buurt is er eentje. Zij weten precies op welke knoppen je moet drukken om de juiste ondersteuning te krijgen. Geen batterij met verschillende hulpverleners waar je je doopceel moet lichten, maar één aanspreekpunt.
Actief om hulp vragen is hét begin van de oplossing. Dus mocht je het gevoel hebben dat het nooit meer goed komt en dat je geen fut meer hebt om aan de bananendoos vol ongeopende post te beginnen, schaam je dan niet. Je bent echt niet uniek, maar één van de zeer velen. Ga dus naar www.buurtteamsutrecht.nl, en neem contact op met het buurtteam in jouw wijk.
Jan van Piekeren
Kijk hieronder het eerste filmpje dat Jan van Piekeren en Patrick Meijer voor de Armoedecoalitie en Stichting SAS hebben gemaakt.
