Straatnieuws Utrecht

Sebastiaan vindt de leegte beangstigend


Sebastiaan Popelier is een beetje laconiek onder het hele coronagebeuren. ‘Ik had net helemaal geen kranten meer toen onze distributie sloot. Dus ik heb niks meer kunnen verkopen’. Toch is hij naar zijn vaste plek onderaan de roltrappen bij het Moreelse park gegaan om zijn klanten te ontmoeten.

‘Ik kan zonder woorden bedelen en ik ben altijd actief met mijn verhaal. De verkoop van mijn krant doe ik er dan bij.’ Het werkte, gelukkig, al is het niet wat hij echt wil. ‘Mensen vinden het lullig voor me en dan krijg ik wat. Het is raar, echt vervelend om het zo te moeten doen, het is niet mijn stijl. Maar ik sta er op mijn gemak, ik ben niet vergeten, dus het valt me mee.’

De leegte op straat vindt Sebastiaan beangstigend. ‘Vroeger plukte ik de vibes uit de lucht. Maar nu is er niks, de mensen zitten in zichzelf opgesloten en de lucht is leeg’.

Corona is voor hem het begin van iets nieuws en groters. ‘We leven niet naar onze ware aard en dat gaat veranderen. Onze echte andere kant komt nu aan bod, dit is het begin van de Verklaringsdag die komen gaat. Er volgt eerst nog een beurskrach. Daar wacht ik op, de nood moet nog wat hoger.’