Zonder Straatnieuws gaat het minder goed met Ousmane

Ousmane opent zijn zwarte schoudertas. ‘Kijk, dit zijn alle kranten die ik nog heb’, zegt hij. ‘Ik denk een stuk of twintig.’ Ousmane (35) zit op een bankje buiten het gebouw van Straatnieuws aan de Koningin Wilhelminalaan. Het is woensdagochtend en zojuist heeft hij 95 euro opgehaald, zijn compensatie vanuit de gemeente voor inkomsten die hij mist nu Straatnieuws door de coronacrisis niet meer gedrukt kan worden.

In zijn tas zitten oude edities van Straatnieuws. De uit Guinee afkomstige Ousmane probeert op een creatieve manier alsnog iets te verdienen. ‘Aan het einde van de dag ga ik vaak nog even naar mijn verkoopplek bij de Albert Heijn in de Nachtegaalstraat. Dan is het er het drukst en probeer ik een beetje geld te verdienen met oude kranten. Ook ga ik er staan, omdat ik de mensen zo mis. Veel mensen kennen me en ik praat graag met ze. Als ik niet bezig ben, ga ik nadenken en dat is niet goed voor me.’

Nu Straatnieuws niet meer wordt gedrukt, merkt Ousmane dat het minder goed met hem gaat. Sinds 2016 verkoopt hij de krant en het heeft hem veel gebracht. ‘Ik probeer mezelf bezig te houden en normaal gesproken zorgt Straatnieuws daar voor. Nu heb ik niets te doen en heb ik het moeilijk. Ik zit veel in het park en ga dus toch nog naar mijn verkoopplek. Wel merk ik dat mensen meer afstand van me houden. Het lijkt wel alsof ze bang voor me zijn. Zelf ben ik ook bang. Ik was mijn handen veel vaker en als ik fiets, ga ik zoveel mogelijk aan de rechterkant rijden als er iemand anders aankomt.’

Dat gaat Ousmane vandaag ook doen. Hij staat op, gooit zijn tas om zijn schouder en stapt op zijn fiets. ‘Ik ga naar de zon’, roept hij terwijl hij wegfietst. ‘Alleen, want ik heb geen vrienden.’